Kaset Dina Iki, Day #29:
Talking Heads – 77
[versi lokal Team Records, medio 1980-an]

Versi lokal saking debut albem Ndhas-ndhasan Ngomyang Pitungpuluh Pitu punika winedar sakwetawis wekdal sakbibaripun versi resmi wonten ing negari manca mrika. Menawi mboten klentu, wonten mriki nembe medal kinten-kinten taun 1984, sakderengipun Bob Geldof muring-muring amargi pembajakan saking Endonesa. Sampun dangu anggenipun kula nepangi kaset sangar punika—pikantuk kondisi bekas layak pakai saking tiyang pados beling, ingkang makarya grobak rongsok celak pêkên, kanthi regi mirah sanget setunggalewu gangsalatus—duh gusti, romantika masa remaja! Kaset produksi Team Records (tigang label merger dados setunggal: Saturn, Top’s, Prambors) punika kalebet elok mutu pressingipun, mawi pita Maxell ingkang legendaris top markotop. Gambar samakipun piyambak mboten patos sae. Ketingal kirang trep, amargi asal mendhet kemawon gambar kothak abrit polos saking versi plat, potonipun namung kados dipun kethok-templek. Area pethak ingkang nyisa dipun iseni judul album kaliyan nama band (kejawi redudant, ugi bèntên spelling, oalah..), ugi wonten guratan werni mas, ukara “Golden” Team Series. Radi norak tur wagu. Nanging kados unen-unen “don’t judge a book by its cover”, sampun ngantos kula panjenengan sami klentu, Ndhas-ndhasan Ngomyang tetep Ndhas-ndhasan Ngomyang. Tata larasipun ngawu-awu, bagus sembada tur gagah prakosa, kalebet kempalan albem-albem wigati saking era 1977, titimangsa ing pundi kathah rilisan adiluhung ingkang saklajengipun dados legend tur influential ngantos mangke dinten kiyamat (antawisipun: Sex Pistols, mawi tembang hits “Duh Gusti Paringana Slamet Marang Sri Ratu” [“God Save The Queen”], utawi Television albem padhang mbulan Marquee Moon; ah, babakan punika sanes wekdal kemawon nggih kula nggamblehipun). David Byrne sakbrayat saged ngudhak-udhak punk + funk + disco, dipun uleg kanthi gagrag New York ’60-an mawi bumbu olah-olah racikan piyambak, dus ngasilaken sound proto-postpunk (lho, post- kok proto- ?) ingkang jancuk tur nggapleki (ndugal/ kênès/ sregep!), ingkang saklajengipun dados ciri wancinipun Ndhas-ndhasan Ngomyang (okay, menika radi awrat ing cariyos, alias langkung gampil dipun raos; nanging panjenengan sami mesthi paham maksud kula ta nggih?). Perkawis tracklist wonten ing albem Pitungpuluh Pitu versi Team Records punika, lha naminipun kaset bajakan, nggih mesthi ngawur kados padatan. Ambyar mboten karuan, dipun owah-owahi sakpenake dhewe. Mbotensah kula babaraken tata adicara susunan tembang versi bajakan lokal punika, lha nggih kedawan ta, males. Ngaten kemawon, kangge conto: para kanca sesami penggemar berat albem 77 ingkang sampun apal kaliyan intro mènthèl ing tembang pambuka “Uh-Oh, Tresnane Teka” (“Uh-Oh” Love Comes To Town”), lha nggih mesthi mringis-ndomblong-mecucu, amargi atur pambuka kalawau dipun gantos kaliyan tembang sanes, “Pyscho Killer”, ingkang panci langkung ngehits, ning rak nggih tetep anyel ta nggih. Minimal mak jêgagik. Napa malih krungu suwantenipun David Byrne wonten mriku, “pêtok-pêtok!” nirokaken pitik saba kebon kados nyuwun dibêlèh. Nanging kedah dipun akeni, albem menika panci sangar saestu, hambok diobrak-abrik pawartanipun, diwolak-walik saking ngajeng ngantos wingking, nggih tetep mawon digdaya. Albem punika sami nyamlengipun kagem sirah menapa sikil: nginggil manthuk-manthuk, ngandhap angkluk-angkluk. Ibarat kata, “Mikir iya, joged apalagi!” Attitude pethakilan, utêg sekolahan. Umpaminipun, tembang “Rerasan Anyar” (“New Feeling”), sanadyan radi kemayu ngejak goyang, tetep kemawon kebak permainan gitar maut ingkang mumpuni tur mbèntêni (kula dereng pikantuk tembung ingkang pas tur pener kagem alihbasa ‘distinctive’). Semanten ugi “Buku Wacananku” (“The Book I Read”), komposisi giras ingkang ngginakaken metafor ayu “…spinning around and I feel alright/ the book I read was in your eyes…” duh duh aduh, leginipun gendhis asli, sanes sakarin! Menapa malih nomor “Rasah Nggagas Pamarentah” (“Don’t Worry About The Government”), prayoginipun kanthi volume paling banter (kedah pol saestu!), mawi intro pseudo-flamenco ‘tri-li-ling-tri-li-ling’ sakedhap, lajeng dipun samber rhythm nggegirisi kaliyan beat-beat drum upas ula, kados nlesep wontening balung sungsuming tiyang mendem. Sepindah malih: polahe pethakilan, utêge sekolahan. Cariyosipun sami kemawon, nggatheli saking lebeting manah dumugi lathi, “…Take the highway, park and come up and see me/ I’ll be working, working but if you come visit/ I’ll put down what I’m doing, my friends are important…” Lha nggih sampun cetha, ukara inggil sasmita kados mekaten nggih namung saged medal saking a pure genius, mawi irony waaay before it was cool. Awit susunan titilaras tracklist ingkang bèntên bagaikan-bumi-dan-langit pinangka versi original kaliyan bootleg, sumangga dipun bucal tebih-tebih kemawon raos kemaki kaliyan gumedhe panjenengan sami, wahai para Talking Heads fans di luar sana, tumraping albem Pitungpuluh Pitu versi lokal menika. Sampun ngantos rumaos haqqul yaqin saged mbethek punapa tembang saklajengipun (next track, yeah) ingkang sampun panjenengan sami apal pal-pal-pal ngantos nglothok saking versi aslinipun, lha wong sadayanipun dados bèntên sanget wonten ing kaset lokal menika! Sedaya raos gembagus tur kementhus lajeng pupus ing angen-angen, muspra amargi keseruan serba-tak-terduga, menawi istilah pedhalangan, “…tan kena kinira…” *dorodokdok!* Malah gayeng ta? Midangetaken versi Team Records punika sakyektinipun ngemutaken kula panjenengan sami dumateng konsep ‘gesang’ punika piyambak: menawi mboten wonten surprise malah gak seru cyiin..! Miturut ngendikanipun simbah kakung, “Urip iku, Le, kudu dilakoni kanthi pangargyan lan pangayubagya, sanadyan ta kala-kala ana pageblug lan laralapa.” Oke deh Mbah, sip! Kejawi menika, wonten ugi kejutan bonus track, tembang ingkang blaka kemawon sakses ndamel kula pribadi bingah saestu, tur mak tratap (sekedhik), inggih menika.. “Pyscho Killer” live version! Lha pripun mboten bingah nggih, wontening rilisan versi aslinya track punika malah mboten wonten lho! Kadosipun pihak A&R Team Records nggih cuek kemawon, asal comot tembang punika saking albem live Ndhas-ndhasan Ngomyang – Ayo Padha Ngayawara (Talking Heads – Stop Making Sense). Gemblung! Awit wonten unsur ‘rarity’ ingkang unpredictable-tanpa-pola punika, mboten nggumun menawi kathah para kolektor ing mancanegari ingkang sami remen berburu bootleg cassette/tapes “made in Indonesia”, contonipun ingkang sami dipun sade kanthi awis wonten eBay. Mboten ateges kula bangga lhe nggih, mosok mbajak kaset malah bangga. Menawi mbajak sawah, utawi ngluku sabin, mawi kebo utawi traktor, bolehlah kula panjenengan sami bangga menepuk dada. Hidup swasembada pangan! NKRI harga mati! Eh lha dalah kok malah ndhas kula ingkang ngomyang. Okay, sakderenge kesupen, panjenengan sami ngeh mboten hayo, albem punika dipun produseri kaliyan Tony Bongiovi, piyambakipun mboten sanes—awas sampun gumujeng lho—inggih menika.. (((sedherek nak ndulure))) Bon Jovi! Hehehe. Nggih sampun, tinimbang kakehan guneman ngaler ngidul ngetan ngilen mboten nggenah kados mekaten, langkung becik sumangga kula panjenengan sedaya sami-sami mirsani link YouTube ing ngandhap punika. Sampun kesupen nggih bapak ibu sedherek sekaliyan, kanthi maos sareng-sareng rumiyin bacaan basmallah. Sumangga!

[BW]
#KasetHariIni

Kedahipun:

Lha kok malah:

Nanging ugi wonten:

* * *