dina-dina kepungkur sing nyenengake, saiki muspra lan sirna. saben dak cedhaki, sliramu mesthi nutupi. ana apa ta ya, tresnamu lan tresnaku, aku kandhanana. mbiyen nora susah, mbiyen tansah bungah. nalika ana ing sisihmu, apa sliramu ora krungu: “S.O.S.” tresnamu marang aku, ora ana liya kejaba iku, agawe slamet: “S.O.S.” yen sliramu lunga, awakku lungkrah tanpa daya. yen sliramu lunga, njur aku mulih menyang sapa. sanajan cedhak, sliramu krasa adoh. amarga sliramu, esemku ngungkuli urip. nanging ana uga sing wis kebacut mati sajroning ati. wis dak jajal ngrungkebi sejatining aji, tetep wae angel dingerteni: ana apa ta ya, tresnaku lan tresnamu. mbiyen nora susah, mbiyen tansah bungah. —Aidan Smith membawakan ABBA dengan sedikit modifikasi.